Yazmak,
Bir kere başladıktan sonra asla bırakamadığınız bir rutin.
Herkes yazıyor gibi düşünebilirsiniz ama herkes yazmaz. Bazılarının aklına bile gelmez.
İnsan yazmadığında kendini kötü hisseder mi, tadına vardıktan sonra evet, hisseder..
Yazarken,
❤️ Çok farklı bir şeye dönüşebiliyor ya da uzun zamandır bilinç altında cevabını bulamadığınız bir soruya cevap verebiliyorsunuz.
❤️ Kendi kendinize sohbet edip dostluğumuzu pekiştiriyor onunla yeniden tanışabiliyorsunuz.
❤️ Hatta hiç yaşamadığınız hayatlarda farklı maceralara çıkabiliyorsunuz.
Dışardan sadece “yazmak” gibi görünse de yaşadığımız hissî yalnızca bizler biliyoruz.
Daha sonra belli aşamaları geçip başkalarına da iyi gelmek istiyorsunuz.
Bir kelimeyle başlayan bu yolculuk, milyonlarca insanın hayat hikâyesinde anlam buluyor .
Ve böylece hayat akıp geçse de insanların zihninde sonsuza kadar yaşayabiliyorsunuz.
Yazdığımız her bir kelime, her bir anı ya da hikâye evrende bir enerjiye dönüşüyor ve bu enerjiye günün birinde hiç tanımadığınız bir insanda rastlayabiliyorsunuz.
O insanın hayatını, hayallerini etkiliyorsunuz.
Yolun sonunda yaşadığınız bir hayatı birden fazla kez yaşatıyorsunuz.
İşin sonunda belki en iyisini yazmayabilirsiniz fakat birilerinin iyiye inanma nedeni neden olmayasınız ki…
❤️ İnsanlar yazar, yaşadığını ilk kendine sonrada dünyaya göstermek için.
Yazma tutkusunu ve anlam arayışına bir yazar şu şekilde cevap veriyor,
“Ne düşündüğümü, neye baktığımı, ne gördüğümü ve bunun ne anlama geldiğini anlamak için yazıyorum. Ne istediğimi ve neden korktuğumu anlamak için”.
